Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в г д е ё і л м н о п р с у ш ы ю .

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш э ю я

кара́ ж. біял. Rínde f -, -n; Krúste f -, -n; Bórke f -, -n (у дрэў);

здыма́ць кару́ з дрэ́ва éinen Stamm entrínden;

зямна́я кара́ геал. Érdrinde f, Érdkruste f;

кара́ галаўно́га мо́згу анат. Hírnrinde f

караба́ты gekrümmt, gebógen

караба́ціцца sich verzíehen*, sich wérfen* (пра дрэва, мэблю); sich wéllen, wéllig wérden (пра nanepy, кардон)

карабе́йнік м. гл. каробачнік

карабе́ль м. марск., ав. Schiff n -(e)s, -e;

канво́йны карабе́ль Geléitschiff n;

ліне́йны карабе́ль Schláchtschiff n;

вартавы́ карабе́ль Schiff der Küstenwacht;

касмі́чны карабе́ль Ráumschiff n;

вае́нны карабе́ль Kríegsschiff n;

садзі́цца на карабе́ль an Bord géhen*;

◊

спалі́ць свае́ караблі́ álle Brücken hínter sich ábbrechen*;

вялі́кі карабе́ль пла́вае ў глыбо́кіх во́дах ein gróßes Schiff braucht gróßes Fáhrwasser

карабе́льны Schiff(s)-;

карабе́льны лес Schíffbauholz n -es

карабі́н^I м. (зброя) Karabíner m -s, -

карабі́н^II м. (зашчапка) Karabínerhaken m -s, -

караблекрушэ́нне н. Schíffbruch m -(e)s, -brüche;

пацярпе́ць караблекрушэ́нне Schíffbruch erléiden*

кара́блік м. памянш., ласк. Schíffchen n -s, -