даваява́цца
Verbum
анлайнавы слоўнікдаве́дацца, даве́двацца
1. (запытацца) sich erkúndigen (пра што
2. (сабраць звесткі) ermítteln
3. (наведаць каго
даве́дачны
1. (бюро, аддзел) Áuskunfts-;
2. (літаратура) Náchschlage-
даве́дка
1. (звесткі на запытанне) Áuskunft
2. (дакумент) Beschéinigung
3. (пацвярджэнне) Bestätigung
звярну́цца па даве́дку да каго
наве́сці даве́дкі пра каго
даве́днік
тэлефо́нны даве́днік Telefónbuch
чыгу́начны даве́днік Kúrsbuch
даве́зці bis zu… (
даве́ку
даве́р
вы́казаць даве́р’ sein Vertráuen áussprechen*;
карыста́цца даве́р’ам Vertráuen geníeßen*;
пазбаўля́ць каго-н даве́р’у
выка́зваць каму-н даве́р’
стра́ціць даве́р’ (das) Vertráuen éinbüßen, in Mísskredit kómmen*;
я стра́ціў уся́кі даве́р’ да яго́ ich habe álles Zútrauen zu ihm verloren;
во́тум даве́р’у Vertráuensvotum [-vo-]
даве́ранасць
вы́даць даве́ранасць éine Vóllmacht [éinen Vertráuensbeweis] áustellen;
даве́ранасць на вядзе́нне спраў Verhándlungsvollmacht
даве́ранасц на атрыма́нне гро́шай Vóllmacht für den Géldempfang;
по́ўная [агу́льная, генера́льная] даве́ранасц Blánkovollmacht
дзе́йнічаць па даве́ранасці laut Vóllmacht hándeln
даве́раны
1. (надзелены даверам) bevóllmächtigt;
даве́раная асо́ба Vertráuensperson
2. (які дзейнічае на даручэнне) Bevóllmächtigte (