даве́рыць, давяра́ць

1. (аказаць давер) ánvertrauen vt;

даве́рыць каму-н атрыма́ць што-н j-n zur Inempfángnahme bevóllmächtigen;

2. (перадаць пад чыю-н адказнасць) beáuftragen vt, bevóllmächtigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)