ву́стрыца
Verbum
анлайнавы слоўнікву́сце
1.
2. (выхад) Öffnung
ву́сце пе́чы Ófenloch
ву́сцевы
ву́сцілка
ву́сцішна
мне (нешта) ву́сцішна mir ist nicht gehéuer zumúte [zu Múte]
ву́сы
ву́тка
пусці́ць газе́тную ву́тку éine Énte in die Welt sétzen
ву́ха (
запале́нне сярэ́дняга ву́ха
шум у вуша́х Óhrensausen
быць тугі́м на ву́ха schwérhörig sein;
гавары́ць на ву́ха ins Ohr ságen;
даць у ву́ха
ён глухі́ на адно́ ву́ха er ist auf éinem Ohr taub;
◊ слу́хаць кра́ем ву́ха
не ба́чыць як сваі́х вушэ́й nie zu séhen bekómmen*;
прапусці́ць мі́ма вушэй nicht beáchten; nicht hínhören (што
заткну́ць ву́шы sich (
пракрыча́ць ву́шы каму
рэ́заць ву́ха den Óhren wéhtun*;
ву́шы вя́нуць ад гэ́тага
па ву́шы
ён і ву́хам не вядзе́
трыма́ць ву́ха во́стра die Óhren spítzen, áufpassen
разве́сіць ву́шы die Óhren áufsperren;
у адно́ ву́ха ўвахо́дзіць, з друго́га выхо́дзіць zu éinem Ohr heréin und zum ánderen (wíeder) hináus;
слу́хаць ва ўсе ву́шы ganz Ohr sein
ву́хаII
ву́хкаць (пра моцны гук) kráchen