Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в г д е ё і л м н о п р с у ш ы ю .

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш э ю я

канцэртава́ць konzertíeren vi (высок.), Konzérte gében*

канцэ́ртны Konzért-, Musík-;

канцэ́ртная за́ла Konzértsaal m -(e)s, -säle, Musíksaal m

канцэсі́йны Konzessións-;

канцэсі́йная дамо́ва Konzessiónsvertrag m -(e)s, -verträge

канцэ́сія ж. эк. Konzessión f -, -en (на што-н. zu D);

атры́мліваць канцэ́сію Konzessión bekómmen*;

дава́ць канцэ́сію Konzessión ertéilen;

здава́ць у канцэ́сію konzessioníeren vt

канча́так м. Éndung f -, -en

канчатко́ва прысл. éndgültig

канчатко́вы

1. (беспаваротны) éndgültig; End-, Schluss-;

канчатко́вая адшліфо́ўка der létzte Schliff;

2. (даведзены да канца) End-;

канчатко́вае рашэ́нне éndgültige [definitíve [-v-] ] Entschéidung;

канчатко́вая рэда́кцыя Éndredaktion f -, -en

канча́цца, ко́нчыцца разм.

1. énden vi; zu Ende sein; zu Énde géhen*, zur Néige géhen* (пра назапашанае); áblaufen* vi (s) (пра тэрмін);

канча́цца чым-н. mit etw. (D) énden;

канча́цца нічы́м ergébnislos énden;

уда́ла канча́цца glücklich áblaufen*;

2. (памерці) stérben* vi (s); verschéiden* vi (s) (высок.)

канча́ць разм.

1. énden vt, beéndigen vt; vollénden vt (завяршыць); schlíeßen* vt; áufhören vi (inf + zu) (закончыць);

канча́ць з чым-н. mit etw. (D) Schluss máchen;

канча́ць рабо́ту [зме́ну] (на заводзе) Féierabend máchen;

2. (навуч. установу) absolvíeren [-´vi:-] vt, beénden vt;

◊

дрэ́нна [ке́пска] канча́ць schlecht [böse, schlimm] énden [áusgehen*], ein schlímmes Énde néhmen*

канчу́к м. (бізун) разм. Knúte f -, -n, Péitsche f -, -n