увагну́ць
1. (сагнуць, уціснуць унутр) (hin)éinbiegen*
2. (нагнуць, схіліць плечы, шыю) néigen
увагну́ць галаву́ den Kopf sénken;
3. (з цяжкасцю сагнуць) bíegen*
увагну́ць
1. (сагнуць, уціснуць унутр) (hin)éinbiegen*
2. (нагнуць, схіліць плечы, шыю) néigen
увагну́ць галаву́ den Kopf sénken;
3. (з цяжкасцю сагнуць) bíegen*
уважа́ць (лічыць, меркаваць) hálten*
бу́дзем уважа́ць на́шу размо́ву ско́нчанай betráchten wir únser Gespräch als beéndet; betráchten
ува́жліва
ува́жлівасць
1. Áchtsamkeit
2. (уважлівыя адносіны) áufmerksames [áchtsames] Verhálten
ува́жлівы
1. áufmerksam, áchtsam;
2. (чулы, клапатлівы) rücksichtsvoll, líebenswürdig, zuvórkommend;
3. (дастатковы для апраўдання) tríftig; éinleuchtend;
па ува́жлівых прычы́нах aus tríftigen [stíchhaltigen] Gründen
ува́жна
ува́жыць
1. (каго
2. (што
ува́жыць про́сьбу éine Bítte berücksichtigen, éiner Bítte Réchnung trágen*
увазны́
увазна́я по́шліна Éinfuhrzoll
увазны́я кантынге́нты Impórtquoten
увайсці́
1. hinéingehen*
увайсці́ ў памяшка́нне éinen Raum betréten*;
2. (змясціцца, памясціцца) hinéingehen*
3. (у камітэт
увайсці́ ў даве́р Vertráuen erwérben*;
увайсці́ ў стано́вішча чыё
увайсці́ ў гісто́рыю in die Geschíchte éingehen*;
увайсці́ ў сі́лу in Kraft tréten*;
увайсці́ ў мо́ду in Móde kómmen*, módern wérden
увалачы́
1. (уцягнуць унутр чаго
2. (украсці) fórtschleppen
воўк аве́чку ўвало́к der Wolf hat ein Schaf wéggeschleppt