куламе́са
1. (бруд, змяшаны са снегам) Matsch
2. (вэрхал, гармідар) Durcheinánder
куламе́са
1. (бруд, змяшаны са снегам) Matsch
2. (вэрхал, гармідар) Durcheinánder
кула́цкі
кула́цкая гаспада́рка Kulákenwirtschaft
кула́цтва
кулачо́к
1. Fäustchen
2.
куленепрабіва́льны
куле́ш
кулёк
кулём
скаці́цца кулём з ле́свіцы kópfüber die Tréppe hinúnterfliegen*;
паляце́ць кулём kópfüber fállen*; (стрымгалоў, як мага) Hals über Kopf; jählings, plötzlich
ку́лі
кулі́к
◊ ко́жны кулі́к на сваі́м по́лі вялі́к ≅ der Hahn ist König auf séinem Mist