Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

забеспячэ́нне н

1. (дзеянне) Sícherstellung f -, -en; Versórgung f -, -en;

забеспячэ́нне ўсеагу́льнага мі́ру die Sícherung des állgemeinen Fríedens;

сацыя́льнае забеспячэ́нне Soziálfürsorge f -; soziále Ábsicherung;

2. (сродкі для жыцця) Existénzgrundlage f -;

3. (гарантыя) Garantíe f -, -í¦en, Sícherstellung f -, Sícherung f -

За́бжэ нескл м Zabrze [´zabʒə] n -s

забіва́ць^I

1. töten vt, úmbringen* vt, ermórden vt;

2. (папа даць – пра ваду, пыл, снег) gelángen vi (s), hinéinkommen* vi (s)

забіва́ць^II

1. (цвік у сцяну і г. д.) schlágen* vt; zúnageln vt, vernágeln vt (цвікамі); zústopfen vt, verstópfen vt (заткнуць);

2. спарт:

забіва́ць гол ein Tor schíeßen*;

3. (на смерць) tótschlagen* аддз vt, erschlágen* vt; ermórden vt (наўмысна);

◊ забіва́ць каму-н галаву́ драбязо́й [глу́пствамі] j-m die Óhren ábreden [voll schwätzen]; j-n mit séinem Geschwätz nérven [-fn];

забіва́ць сабе́ чым-н галаву́ sich (D) etw. steif und fest éinbilden

забінтава́ць verbínden* vt; éinen Verbánd ánlegen (накласці павязку)

забіра́цца

1. (пранікнуць) éindringen* vi (s); sich éinschleichen* (патаемна прабрацца);

2. (узлезці) hináufsteigen* vi (s), (hináuf)kléttern vi (s);

3. (далёка) geráten* vi (s)

забіра́ць гл забрaць

забі́тасць ж разм Verängstigung f -

забі́ты

1. getötet, ermórdet, erschlágen; úmgebracht; gefállen (на вайне);

2. перан verníchtet, erlédigt, geschlágen;

3. у знач наз м Ermórdete (sub) m -n, -n, Erschlágene (sub) m -n, -n; Gefállene (sub) m -n, -n; Tóte (sub) m -n, -n; (на вайне);

◊ ён спіць як забі́ты er schläft wie ein Tóter [Múrmeltier, Stein]

забі́цца

1. (разбіцца насмерць) tödlich verúnglücken, ums Lében kómmen*;

2. разм (схавацца) sich verkríechen*, sich verstécken;

3. разм (захраснуць) verstópft sein