Verbum

тра́ціць

1. разм. (расходаваць) áusgeben* vt; veráusgaben vt, verlíeren* vt

2. (сяброў і г. д.);

тра́ціць аўтарытэ́т die Autorität verlieren* [éinbüßen]; (час і г. д.) vergéuden;

ма́рна тра́ціць час séine Zeit verlíeren* [vergéuden, vertrödeln];

◊

тра́ціць гле́бу пад нага́мі den Bóden unter den Füßen verlíeren*;

3.

тра́ціць сі́лу юрыд. (за даўнасцю) verjähren vi (s)

траці́чны геал. Tertiär-;

траці́чны перы́яд Tertiärzeit f -

трашча́ць

1. kráchen vi (лопацца, грукатаць); knácken vi (хрусцець); knístern vi, prásseln vi (пры гарэнні);

2. разм. (гаварыць без патрэбы) schwátzen vi, pláppern vi;

3. (быць перапоўненым) überfǘllt wérden, voll gestópft sein, zum Bérsten voll sein;

◊

у мяне́ галава́ трашчы́ць ад бо́лю mir platzt [brummt] der Kopf;

у мяне́ трашчы́ць галава́ ад спраў ≅ ich weiß nicht, wo mir der Kopf steht;

трашча́ць па ўсіх швах in állen Fúgen kráchen, aus állen Nähten plátzen

трашчо́тка ж.

1. тэх. Rátsche f -, -n;

2. (у вартавога) Knárre f -, -n; Klápper f -, -n, Rássel f -, -n;

3. разм. перан. м., ж. (пустамеля) Pláppermaul n -s, -mäuler, Pláppertasche f -, -n

траю́радны:

траю́радны брат Vétter zwéiten Grádes;

траю́радная сястра́ Kusíne zwéiten Grádes

трая́к м. разм. Dréirubelschein m -(e)s, -e

трая́ка прысл. разм. auf dréierlei Art [Wéise]

трая́кі dréierlei

трая́нскі trojánisch;

◊

трая́нскі конь das Trojánische Pferd

трая́чка ж. разм. гл. траяк