тра́ціць

1. разм (расходаваць) usgeben* vt; verusgaben vt, verleren* vt

2. (сяброў і г. д.);

тра́ціць аўтарытэ́т die Autorität verlieren* [inbüßen]; (час і г. д.) verguden;

ма́рна тра́ціць час sine Zeit verleren* [verguden, vertrödeln];

тра́ціць гле́бу пад нага́мі den Bden unter den Füßen verleren*;

3.

тра́ціць сі́лу юрыд (за даўнасцю) verjähren vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)