трашча́ць
1. kráchen
2.
3. (быць перапоўненым) überfǘllt wérden, voll gestópft sein, zum Bérsten voll sein;
◊ у мяне́ галава́ трашчы́ць ад бо́лю mir platzt [brummt] der Kopf;
у мяне́ трашчы́ць галава́ ад спраў ≅ ich weiß nicht, wo mir der Kopf steht;
трашча́ць па ўсіх швах in állen Fúgen kráchen, aus állen Nähten plátzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)