Verbum

закліка́ць, заклі́каць

1. (запрасіць) éinladen* vt, zum Kómmen áuffordern;

2. (да чаго, на што) áuffordern vt, áufrufen* vt;

закліка́ць да пара́дку zur Órdnung rúfen*

заклінава́ць спец. éinkeilen vt, féstkeilen vt, verkéilen vt; éinen Keil (hinéin)tréiben*

закліна́льнік м.:

закліна́льнік зме́яў Schlángenbeschwörer m -s, -

закліна́нне н. Beschwörung f -, -en; Záuberspruch m -(e)s, -sprüche, Beschwörungsspruch m

закліна́ць beschwören* vt

заключа́цца канц. (быць сутнасцю чаго-н.) bestéhen* vi (у чым-н. in D);

спра́ва заключа́ецца ў тым… es geht um…, es hándelt sich darúm…; es kommt daráuf an…; гл. палягаць

заключа́ць

1. гл. заключыць;

2. (мець у сваім складзе) enthálten* vt; umfássen vt;

заклю́чны ábschließend, Schluss-;

заклю́чнае сло́ва Schlússwort n -es, -e, Schlússrede f -, -n

заключы́ць (дамовіцца) (áb)schlíeßen* vt;

заключы́ць дагаво́р [кантра́кт] éinen Vertrág [ein Ábkommen] (áb)schlíeßen*;

заключы́ць саю́з ein Bündnis [éinen Bund] schlíeßen*;

заключы́ць мір Fríeden schlíeßen*

заключэ́нне н.

1. (выснова) Schlússfolgerung f -, -en, Schluss m -es, Schlüsse;

2. (спецыяліста) Gútachten n -s, -;

заключэ́нне аўды́тара [рэвізо́ра] Bestätigungsvermerk m -(e)s, -e; Befúnd m -es, -e (часцей мед.);

абвінава́ўчае заключэ́нне юрыд. Ánklageschrift f -, -en;

медыцы́нскае заключэ́нне ärzliches [medizínisches] Gútachten; ärztliches Attést;

заключэ́нне экспе́ртаў Sáchverständigengutachten n;

даць заключэ́нне ein Gútachten ábgeben*, begútachten vt;

3. (дагавора) Ábschluss m -es, -schlüsse;

заключэ́нне мі́ру Fríedensschluss m;

заключэ́нне шлю́бу Éheschließung f -, -en;

заключэ́нне дагаво́ра Vertrágsabschluss m;

заключэ́нне здзе́лкі Geschäftsabschluss m;

4. (заканчэнне) Schluss m;

сказа́ць у заключэ́нне ábschlíeßend ságen