дабрачы́нец
Verbum
анлайнавы слоўнікдабрачы́ннасць
дабрачы́нны
дабрая́каснасць
1. Güte
2.
дабрая́касны
1. (высокай якасці́) von hóher Qualität; qulitatív, hóchwertig, éinwandfrei; gedíegen;
2.
дабрая́касная пухлі́на gútartige Geschwúlst
дабро́
1. (усё станоўчае, добрыя справы, учынкі) Gútes (
2. (маёмасць, пажыткі) Hab und Gut
успаміна́ць дабро́м
зрабі́ць мно́га дабра́ viel Gútes tun*;
жада́ць [зы́чыць] каму-н дабра́
за дабро́ дабро́м плаці́ць Gútes wird mit Gútem vergélten;
◊ ад дабра́ дабра́ не шука́юць ≅ wer gut sitzt, rücke nicht;
на чужо́е дабро́ нясі́ слёз вядро́ ≅ böser Gewínn fährt bald dahín
дабро́м
дабро́тнасць
дабро́ты
дабро́ты жыцця́ die Güter des Lébens
дабры́дзень!