дабы́ць, дабыва́ць

1. (прабыць да пэўнага тэрміну) bis zu éinem gewíssen Termín bleíben*;

2. разм (дастаць, раздабыць) erwérben* vt; sich verscháffen; áuftreiben* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)