Verbum

узра́даваны erfréut, fréudestrahlend

узра́давацца sich fréuen, erfréut sein (чаму-н. über A)

узраста́нне н. Ánwachsen n -s, Wáchstum n -s; Stéigen n -s; Zúnahme f -;

узраста́нне ўплыву die Zúnahme des Éinflusses;

узраста́нне прыбы́тку камерц. Éinkommenszuwachs m -es, die Zúnahme des Éinkommens;

узраста́нне цэн эк. Préiserhöhung f -, -en, Préissteigerung f -, -en;

у пара́дку ўзраста́ння in áufsteigender Réihenfolge

узраста́ць, узрасці́

1. у розн. знач. (вырастаць) wáchsen* vi (s), áufwachsen* vi (s), groß wérden; heránwachsen* vi (s) (падрастаць);

2. (павялічвацца, расці) ánwachsen* vi (s), zúnehmen* vi; stéigen* vi (s) (пра цэны);

цэ́ны істо́тна ўзраслі die Préise sind bedéutend gestíegen

узро́вень м. Niveau [-´vo:] n -s, -s (тс. перан.); Ébene f -, -n, Stand m -es, -stände;

жыццёвы ўзро́вень Lébensstandard m -(e)s, -s;

узро́вень вытво́рчых сіл эк. Entwícklungsstand der Produktívkräfte;

ні́зкі ўзро́вень Tíefstand m;

высо́кага ўзро́ўню niveauvoll [-´vo:];

узро́вень вады́ Wásserstand m;

над узро́ўнем мо́ра геагр. über dem Méeresspiegel;

на высо́кім тэхні́чным узро́ўні téchnisch hóchstehend, auf hóhem téchnischem Niveau;

на недастатко́ва высо́кім узро́ўні niveaulos [-´vo:-];

на ўзро́ўні auf gléicher Höhe (з чым-н. mit D);

стаць на ўзро́вень з кім-н. sich auf j-s Niveau erhében*;

быць на ўзро́ўні перан. den gestéllten Fórderungen entspréchen*;

канта́кты на найвышэ́йшым узро́ўні Kontákte auf höchster Ébene;

сустрэ́ча на найвышэ́йшым узро́ўні паліт., дып., тс. перан. Gípfelkonferenz f -, -en;

ве́сці перамо́вы на ўзро́ўні міні́страў паліт. auf Minísterebene verhándeln

узро́слы gestíegen;

узро́слыя запатрабава́нні gewáchsene Bedürfnisse

узро́ст м. Álter n -s, -, Lébensalter n; Áltersstufe f -, -n;

грані́чны (крайні) узро́ст Áltersgrénze f -, -n; Höchstalter n;

шко́льны ўзро́ст Schúlalter n;

дашко́льны ўзро́ст Vórschulalter n;

перахо́дны ўзро́ст Wéchseljahre pl;

сярэ́дні ўзро́ст Dúrchschnitts¦alter n;

пенсі́йны ўзро́ст Réntenalter n;

стары́ (старэчы) узро́ст Gréisenalter n, hóhes Álter;

прызыўны́ ўзро́ст вайск. Éinberufungsalter n;

у ста́лым узро́сце bei Jáhren, in fórtgeschrittenem Álter;

чалаве́к старо́га ўзро́сту ein hóchbetagter [hóchbejahrter] Mensch;

чалаве́к ста́лага ўзро́сту ein älterer [bejáhrter] Mensch;

аднаго́ ўзро́сту gléichalt(e)rig;

усі́х узро́стаў áller Áltersstufen

узро́ставы Álters-; áltersmäßig;

узро́ставыя гру́пы Áltersstufen pl, Áltersgruppen pl;

узро́ставыя з’я́вы Álterserscheinungen pl

узру́шанасць ж. Áufgeregtheit f -, Errégung f -

узру́шаны áufgeregt, errégt