дабраду́шнасць
1. (сардэчнасць) Gútmütigkeit
2. (шчодрасць) Gróßzügigkeit
дабраду́шнасць
1. (сардэчнасць) Gútmütigkeit
2. (шчодрасць) Gróßzügigkeit
дабраду́шны gútmütig, gútherzig
дабра́к
дабра́нач!
дабра́ны (noch) dazúgenommen
дабраславі́ць, дабраслаўля́ць
дабраслаўле́нне
дабрата́
сардэ́чная дабрата́ Hérzensgüte
дабратво́рны wóhltuend; héilsam
дабра́ць (таго, чаго не хапае) noch dazúnehmen*