Verbum

калясні́ца ж. гіст. Kámpfwagen m -s, -

каляя́ ж.

1. чыг. Gleis n -es, -e, Geléise n -s, -, Líni¦e f -, -n;

2. гл. каляіна

Ка́ма ж. Káma f -

кама́нда ж.

1. вайск. (загад) Kommándo n -s, -s; Beféhl m -(e)s, -e;

па кама́ндзе auf Beféhl;

пад кама́ндай únter dem Kommándo (каго-н. von D);

пада́ць кама́нду ein Kommándo gében*;

2. камп. Beféhl m -(e)s, -e (аператар, машынная каманда, сігнал кіравання); Kommando n (з тэрміналу дыялогавага манітора);

3. вайск. (падраздзяленне) Trupp m -s, -s;

4. марск. (экіпаж) Crew [kru:] f -, -s, Besátzung f -, -en, Mánnschaft f -, -en;

5. спарт. Mánnschaft f -, -en; Team [ti:m] n -s, -s; Partéi f -, -en;

атаку́ючая кама́нда ángreifende Mánnschaft;

збо́рная кама́нда Áuswahlmannschaft f; Áuswahl f -, -en;

кама́нда гімна́стаў Ríege f -, -n;

юна́цкая кама́нда Náchwuchsmannschaft f;

футбо́льная кама́нда Fúßballmannschaft f -; Fúßballelf f -, -en;

алімпі́йская кама́нда Olýmpiamannschaft f, olýmpisches Team [ti:m];

кама́нда перамо́жца Síegermannschaft f -, síegreiche Mánnschaft (група людзей);

пажа́рная кама́нда Féuerwehr -; Löschtrupp m -s, -s;

выратава́льная кама́нда Réttungsmannschaft f -;

кама́нда вадала́заў Táuchergruppe f -, -en

кама́ндаванне н.

1. зборн. Kommándo n -s, -s, Léitung f -, -en;

гало́ўнае кама́ндаванне Óberkommando n -s;

2. (дзеянне) Trúppenführung f -, -en, Kommándo n;

пад кама́ндаваннем únter dem Beféhl von (D);

прыня́ць кама́ндаванне den Óberbefehl übernéhmen* (над кім-н. über A);

адмо́віцца ад кама́ндавання das Kommándo ábgeben* (кім-н. über A)

кама́ндаваць kommandíeren vt, beféhligen vt; das Kommándo führen (над кім-н. über A)

камандзі́р м. вайск. Kommandeur [-´dø:r] m -(e)s, -e, Führer m -s, -; Chef [ʃɛf] m -s, -s;

камандзі́р дывізіёна Ábteilungskommandeur m;

камандзі́р батарэ́і Batteríechef m;

камандзі́р палка́ Regiméntskommandeur m;

камандзі́р ро́ты Kompaníechef m;

камандзі́р карабля́ Schíffskommandant m -en, -en;

камандзі́р ко́рпуса Kórpskommandeur [´ko:r-] m;

камандзі́р та́нка Pánzerkommandant m -en, -en;

агульнавайско́вы камандзі́р Trúppenführer m -s, -

камандзірава́ны

1. díenstlich [geschäftlich] unterwégs; auf Geschäftsreise [Díenstreise];

2. у знач. наз. м. Geschäftreisende (sub) m -n, -n

камандзірава́ць (áb)kommandíeren vt; beórdern vt; delegíeren vt

камандзіро́вачны:

камандзіро́вачнае пасве́дчанне Díenstreisebescheid m -(e)s, - Díenstreisebescheinigung f -, -en; Ábordnung f -, -en