атру́тны gíftig, Gift-;
атру́тныя рэ́чывы
атру́тны gíftig, Gift-;
атру́тныя рэ́чывы
атруці́цца, атру́чвацца sich vergíften, Gíft néhmen
атруці́ць
1. vergíften
2.
атруці́ць свядо́масць verblénden
атру́чаны vergíftet
атру́чванне
атручэ́нне
атрыбу́т
1. (пра ўласцівасць, прыкмету) Attribút
2.
атрыбуты́ўны attributív
атрыма́льнік
атрыма́нне
1. Empfáng
распі́ска ў атрыма́нні Empfángsbescheinigung
паведамле́нне аб атрыма́нні Empfángsbenachrichtigung
2.