вяртля́вы
Verbum
анлайнавы слоўніквярту́шка
1. (дзверы) Dréhtür
2. (цацка) Spíelzeug, das sісh dreht; Mühle
вярхі́
нара́да ў вярха́х Gípfelkonferenz
сустрэ́ча ў вярха́х Gípfeltreffen
2.
◊ нахапа́цца вярхо́ў
вярхо́м
вярхо́ўе
вярхо́ўе Рэйна Óberlauf des Rheins
вярхо́ўны Óber , óberst; höchst (вышэйшы);
вярхо́ўны о́рган das óberste Orgán;
вярхо́ўнае кама́ндаванне Óberkommando
вярху́шка
вярце́цца sich dréhen, sich im Kréise dréhen [bewégen]
вярце́ць
вярча́льны dréhend, rotíerend; Dréh-, Rotatións-;
вярча́льны рух