ужы́цца
1. (дзе
2. (з кім
ужы́цца
1. (дзе
2. (з кім
ужы́ць (скарыстаць, выкарыстаць) ánwenden*
ужы́ць но́вы ме́тад ein néues Verfáhren ánwenden* [verwénden*];
ужы́ць вы́раз éinen Áusdruck benútzen
узабра́цца erstéigen*
узабра́цца на гару́ den Berg bestéigen*;
узабра́цца на вяршы́ню гары́ den Gípfel des Bérges erstéigen*
узагна́ць
уза́д
уза́д і упе́рад
ні уза́д, ні ўпе́рад wéder vor noch rǘckwärts
узадра́ць (узламаць, ададраць) áufbrechen*
узадра́ць падло́гу die Díele áufreißen*
узаемаадно́сіны
1. Wéchselbeziehung
2. (людзей) Bezíehungen
узаемавы́гадны béiderseitig vórteilhaft, zu béiderseitigem Vórteil [Nützen] (geréichend);
на узаемавы́гадных умо́вах auf der Básis des gégenseitigen Vórteils
узаемавы́ручка
узаемадачыне́нні