Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

аплява́ць

1. bespúcken vt;

2. разм. (абняславіць) beschímpfen vt, in den Schmutz zíehen*

апляву́ха ж. разм. Óhrfeige f -, -n, Báckpfeife f -, -n

апляву́шыць j-m éine Óhrfeige geben* [verábreichen]; óhrfei gen vt

аплята́ць

1. гл. аплесці;

2. разм. (прагна есці) verschlíngen* vt, gíerig éssen*, tüchtig réinhauen* (разм.); schlíngen* vi

апо́весць ж. літ. (größere) Erzählung f -, -n; Novelle [-´vɛlə] f -, -n

апо́йваць гл. апаіць

апо́крыф м. рэл. (непрызнаны тэкст Бібліі) Apokrýph n -(e)s, -en (часцей pl)

апо́лак Schálbrett n -(e)s, -er

Апо́ле н. Opóle n -s, Óppeln n -s

апо́мніцца zu sich kómmen*; zur Besínnung kómmen*; sich fássen (супакоіцца); zur Vernúnft kómmen* (адумацца)