вандро́ўнік
1. (качэўнік) Nomáde
2. (падарожнік) Wánderer
вандро́ўнік
1. (качэўнік) Nomáde
2. (падарожнік) Wánderer
вандро́ўніцтва Wánderschaft
вандро́ўны Wánder-;
вандро́ўны музыка́нт ein wándernder Musikánt
Вандэ́я
ванілі́н
вані́ль
ванітава́нне
вы́клікаць ванітава́нне éinen Bréchreiz verúrsachen
ванітава́ць:
яго́ ваніту́е er erbrícht (sich), er übergíbt sich, er bricht; erbréchen*
вані́ты
Ванку́вер