атакава́ць ángreifen* vt; vórstoßen* vi (s) (наступаць); stürmen vt (штурмаваць)
а́там м Atóm n -s, -e;
расшчапле́нне а́тама Kérnspaltung f -, Atómspaltung f -;
ме́чаныя а́тамы markíerte Atóme
атама́н м
1. Atamán m -en, -en, Kosákenführer m -s, -;
2. (правадыр) Ánführer m -s, -
атама́нка ж (канапа) Ottománe f -, -n
а́тамнік, а́тамшчык м Atómwissenschaftler m -s,-, Atómforscher m -s,-
а́тамны Atóm-; atomár;
з а́тамным рухавіко́м atómgetrieben, atomár ángetrieben;
а́тамная вага́ хім Atómgewicht n -(e)s, -e; вайск а́тамны вы́бух Atómexplosion f -, -en; nukleáre Explosión, Explosión éiner Atómbombe;
а́тамная бо́мба Atómbombe f -, -n; Á-Bombe f;
а́тамная збро́я Atómwaffe f -, -n, Kérnwaffe f;
а́тамнае ўзбрае́нне atomáre Áufrüstung f -
атарапе́ць разм verdútzt [verdáttert, verblüfft] sein
атача́ць, атачы́ць umgében* vt; umfássen vt
атачэ́нне н Umgébung f -, Úmwelt f -, Kreis m -(e)s; Millieu [mi´ljø:] n -s, -s;
у атачэ́нні (каго-н) umgében [umríngt] von (D), in Begléitung von (D)