Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в г д е ё і л м н о п р с у ш ы ю .

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш э ю я

карт м (гоначны аўтамабіль) Kart m -(e)s, -s

ка́рта ж

1. геагр (Lánd)karte f -, -n;

паліты́чная ка́рта polítische Kárte;

маршру́тная [пахо́дная] ка́рта Wégekarte f, Wánderkarte f;

2. (для гульні) Spíelkarte f;

гуля́ць у ка́рты Kárten śpíelen;

◊ паста́віць усё на ка́рту álles auf éine Kárte sétzen;

раскры́ць свае́ ка́рты séine Kárten áufdecken [auf den Tisch légen], Fárbe bekénnen*;

зблы́таць чые-н ка́рты j-s Pläne durchkréuzen;

яму́ і ка́рты ў ру́кі er verstéht sich daráuf, er kennt sich aus

карта́ва прысл, карта́вы schnárrend;

карта́вае вымаўле́нне schnárrende Áussprache

карта́віць das «r» óder «l» únsauber áussprechen*, Zäpfchen-R [-ɛr] sprechen*

картаграфава́ць геад kartíeren vt

картаграфі́чны kartográphisch, kartográfisch;

картаграфі́чная папе́ра Lándkartenpapier n -(e)s, -e

картагра́фія ж Kartographíe f -, Kartografíe f -

ка́ртар м тэх Gehäuse n -s, -;

ка́ртар вяду́чага маста́ Ántriebs¦achsgehäuse n

картатэ́ка ж Kartéi f -, -en; Kartothék f -, -en; Kartéikasten m -s, -kästen;

заве́сці картатэ́ку éine Kartéi ánlegen

ка́ртачны Kárten-;

ка́ртачн ая сістэ́ма Kártensystem n -s, -e;

ка́ртачн до́мік перан Kártenhaus n -es, -häuser