адмака́ць feucht wérden; ábweichen
Verbum
анлайнавы слоўнікадмалі́ць:
адмалі́ць грахі́ um Vergébung der Sünden béten [bítten*]
адмаро́жваць, адмаро́зіць ábfrieren*
ён адмаро́зіў сабе́ па́лец er hat sich éinen Fínger ábgefroren
адмата́ны ábgewickelt; ábgespult (ніткі, стужка
адмата́ць ábwickeln
адмаўле́нне
1. (адмоўны адказ) Ábsage
2. (непрызнанне чаго
адмаўляцца
1. verzíchten
адмаўляцца ад пра́ва auf sein Recht verzíchten;
адмаўляцца ад спа́дчыны éine Érbschaft áusschlagen*;
2. (ад каго
адмаўля́ць
1. (у існаванні чаго
2. (адхіляць) nein [Nein] sagen, áblehnend [ábschlägig] (be)ántworten;
адмаўля́ць у даве́ры каму
адмаўча́цца sich áusschweigen*; hártnäckig schwéigen*
адмахну́цца
1. (адагнаць) verjágen
2.
адмахну́цца ад фа́ктаў sich über Tátsachen hinwégsetzen;
3. (рукой у знак нязгоды) ábwinken