уцяка́ч
Verbum
анлайнавы слоўнікуця́міць
◊ уця́міць, у чым спра́ва ≅ den Bráten ríechen*, Lúnte ríechen*
уцяплі́ць, уцяпля́ць erwärmen
уця́цца
уця́цьI
уця́цьII
2. (укусіць, уджаліць) stéchen* (пра насякомых);
3.
уча́дзе́ць (атруціцца чадам) vom Kóhlengas Kópfweh bekómmen*, vom Kóhlengas benómmen sein [vergíftet wérden]
учапі́цца
1. (ухапіцца) sich klámmern (за што
2. (учэпіста схапіцца) sich féstklammern
учапі́цца адзі́н аднаму́ ў валасы́
3. (зачапіцца) sich verfángen*, hängen bléiben*;
4. (пра воз
5. (неадчэпна следаваць за кім
учара́шні géstrig;
уве́сь учара́шні дзень géstern den gánzen Tag;
◊ шука́ць учара́шняга дня der Vergángenheit nachhängen*
учарне́ць
1. (змардавацца, знясіліцца) erschöpft [ábgezehrt, áusgezehrt] sein; entkräftet sein;
2.