Verbum

кача́цца

1. róllen vi (s);

2. sich wä1zen (у ложку, снезе і г. д.);

3. разм (хварэць) krank sein, krank im Bett líegen*;

◊ кача́цца ад сме́ху in Gelächter áusbrechen*;

4. (паддавацца качанню) sich róllen lássen*, sich mángeln lássen*;

бялі́зна дрэ́нна кача́ецца die Wäsche lässt sich schlecht mángeln [róllen]

кача́ць

1. (шар, мячык) róllen vt; wälzen vt (цяжкі прадмет);

2. тэх wálzen vt (сталь); wálken vt (войлак);

3. (разгладжваць) mángeln vt, róllen vt (бялізну)

ка́чка ж заал Énte f -, -n;

дзі́кая ка́чка Wíldente f

качы́ны Énten-;

качы́н нос Éntenschnabel m -s, -schnäbel;

качы́нае я́йка Énten¦ei n -s, -er;

качы́нае гняздо́ Éntennest n -es, -er

качэ́ўнік м Nomáde m -n, -n

качэ́ўніцкі nomádenhaft, nomádisch, nomadisíerend; Nomáden-; Wánder-;

качэ́ўніцкае пле́мя Nomádenstamm m -(e)s, -stämme;

качэ́ўніцк лад жыцця́ Nomádenleben n -s

качэўніцтва н Nomadisíeren n -s

ка́ша ж

1. кул Grütze f -, -n, Brei m -s, -e;

2. (неразбярыха) Durcheinánder n -s, -, Wírrwarr m -s;

◊ у яго́ ў галаве́ ка́ша in séinem Kopf herrscht ein héilloses Durcheinánder;

з ім ка́шы не зва́рыш mit ihm ist es únmöglich éinig zu wérden

кашалёк м Géldbeutel m -s, -, Bríeftasche f -, -n

Каша́лін м Koszálin [-ʃ-] n -s, Köslín n -s