палі́цыя 
ко́нная палі́цыя beríttene Polizéi
палі́цыя 
ко́нная палі́цыя beríttene Polizéi
паліцыя́нт 
палі́цьI
1. (знішчыць агнём) verbrénnen* 
2. (падтрымліваць агонь у печы) brénnen* 
3. (апрацоўваць агнём) verbrénnen* 
4. 
палі́цьII
1. (намачыць) begíeßen* 
2. (пачаць ліць) begínnen zu gíeßen* 
3. (трошкі, некаторы час ліць) ein wénig [éine Zeit lang] gíeßen* [bespréngen]
паліцэ́йскі
1. Polizéi-, polizéilich;
паліцэ́йскі ўчастак Polizéirevier [-vi:r] 
паліцэ́йскі нагля́д Polizéiaufsicht 
2. 
палічы́ць
1. (падрахаваць) (zusámmen)zählen 
2. (прыняць за што
палічы́ць за свой абавя́зак es für séine Pflicht hálten*;
палічы́ць неабхо́дным es für nótwendig hálten*
па́лка 
◊ па́лка з двума́ канца́мі das ist ein zwéischneidiges Schwert;
устаўля́ць [ста́віць] па́лкі ў калёсы ≅ 
з-пад па́лкі erzwúngen; únter der Fúchtel (
палкаво́дзец 
палкавы́ 
палкава́я артыле́рыя Regiméntsartillerie 
па́лкасць