перавы́сіць
1. (якую-н мяжу, норму і г. д.) übertréffen* vt, überstéigen* vt; überrágen vt;
перавы́сіць узро́вень das Niveau [-´vo:] überschréiten*;
гэ́та перавы́сіла яго́ магчы́масці das ging über séine Möglichkeiten hináus;
2. (парушыць межы дапушчальнага) überschréiten* vt;
перавы́сіць паўнамо́цтвы die Vóllmacht überschréiten*;
перавы́сіць ула́ду die Macht missbráuchen
перавытво́рчасць ж эк Überproduktion f -, -en
перавыхава́нне н, перавыхо́ўванне н Úmerziehung f -
перавы́хаваць, перавыхо́ўваць úmerziehen* vt
перавыша́ць
1. (перавысіць норму) übertréffen* vt, über stéigen vt; überrágen vt;
перавыша́ць узро́вень das Niveau [-´vo:] überschréiten*; über dem Stand líegen*;
2. (парушыць мяжу, дазвол) überschréiten* vt;
перавыша́ць паўнамо́цтвы die Vóllmacht überschréiten*;
перавыша́ць ула́ду die Macht missbráuchen*
перавышэ́нне н Überschréitung f -, -en;
перавышэ́нне ўла́ды Máchtüberschreitung f -, -en
перавяза́ны
1. (пра рану і г. д.) verbúnden;
2. (шнурком, вяроўкай і г. д.) zúgebunden; úmgebunden (абвязаны)
перавя́зачны Verbánd-;
перавя́зачны пункт Verbándstelle f -, -n;
перавя́зачны матэрыя́л Verbándstoff m -(e)s, -e
перавя́зваць
1. (рану) verbínden* vt;
2. (вяроўкай і г. д.) (zú)binden* vt; úmbinden* vt (абвязаць);
3. (панчохі і г. д.) úmstricken vt;
4. úmhäkeln vt (кручком)
перавя́зка ж
1. мед das Ánlegen éines Verbándes;
2. (павязка) Verbánd m -(e)s, -bände