Карэ́лічы
Verbum
анлайнавы слоўнікКарэ́лія
карэ́льскі karélisch
карэля́цыя
карэ́нішча
карэ́нне
1. (карані) Wúrzeln
2. (прыправа) Wúrzelgemüse
яко́е карэ́нне, тако́е насе́нне der Ápfel fällt nicht weit vom Stamm
карэ́нны
1. (спрадвечны) úrsprünglich, álteingesessen;
карэ́нны жыха́р Úreinwohner
2. (асноўны, важны) Grund-, grúndlegend;
карэ́ннае пыта́нне grúndlegende Fráge;
3. (каранёвы) карэ́нная ча́стка сло́ва Stamm
4. (істотны, радыкальны) gründlich, radikál;
карэ́нныя пераўтварэ́нні radikále [tíefgreifende] Úmgestaltung;
карэ́нным чы́нам gründlich, erschöpfend
карэ́ньчык
1.
2. (пераплёту) Búchrücken
карэ́ньчыкавы Wúrzel-
карэспандэ́нт
ула́сны карэспандэ́нт газе́ты éigener Beríchterstatter;
спецыя́льны карэспандэ́нт Sónderberichterstatter