Verbum

здранцве́нне н Erstárrung f -, -en; Ábsterben n -s (ад холаду)

здранцве́ць (амярцвець, адзеравянець) erstárren vi (s); starr [steif, únempfindlich] wérden (ад холаду); verstéinert sein (ад жаху, здзіўлення і г. д.)

здратава́ць zertréten* vt, zerstámpfen vt, zertrámpeln vt

здрахле́ць разм gebréchlich [hínfällig, áltersschwach] wérden; verfállen* vi (s), báufällig sein [werden] (пра будынкі)

здружы́цца sich befréunden (з кім-н mit D)

здрыгану́цца erbében vi (h, s), erzíttern vi (s) (ад чаго-н vor D); scháudern vi; (закалаціцца) zusámmenzucken vi (s), zusámmenfahren* vi (s); áuffahren* vi (s); hóchfahren* vi;

здрыгану́цца ад стра́ху vor Schreck zusámmenzucken

здрыгану́ць разм erschüttern vt, erzíttern vt, (er)bében lássen*

здрэ́йфі́ць разм den Mut nicht áufbringen* [fássen]; knéifen vi;

ён здрэ́йфі́ў er verlór den Mut

зду́жаць, зду́жваць

1. (перамагчы, асіліць) überwä́ltigen vt, bezwíngen* vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н, што-н mit D);

2. (справіцца) bewältigen vt, scháffen vt; fértig wérden (mit D)

здурава́ць разм éine Dúmmheit máchen; éinen Bock schíeßen*