Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
абвжзлмноруыэ.’

даве́сціся безас:

мне не давяло́ся там быць ich hátte kéine Gelégenheit dort zu sein

давідна́ прысл, разм bis Tágesanbruch; bis zur Mórgendämmerung [zum Mórgengrauen]

даві́цца würgen vi (s)

даво́дзіцца

1. (мець выпадак) sich ergében*, dass…; Gelégenheit háben;

ёй так і не давяло́ся з ім паба́чыцца sie hatte kéine Gelégenheit, ihn wíeder zu séhen [sich mit ihm zu tréffen*];

2. (быць сваяком) verwándt sein;

яна́ даво́дзіцца мне цёткай sie ist méine Tánte

даво́дзіць гл давесці

даво́лі прысл

1. (у значнай ступені) zíemlich;

даво́лі до́бра zíemlich [recht] gut;

даво́лі вялі́кі zíemlich groß;

2. (дастаткова) genúg, genügend, zur Genüge;

даво́лі, хо́піць! das reicht!, genúg!, hör(t) auf!;

даво́лі спрача́цца! hört auf zu stréiten!;

даво́лі сло́ваў! genúg der Wórte!

даво́лі-такі́ гл давoлі 1.

даво́рваць zu Énde áckern [pflügen]

давучы́цца

1. (закончыць вучобу) áuslernen vt; die Áusbildung ábschließen*;

2. (правучыцца да пэўнага тэрміну);

давучы́цца да ле́та (noch) bis zum Sómmer lernen [studíeren, in Áusbildung sein]

давучы́ць

1. (да якога-н тэрміну) bis zu éinem gewíssen Termín léhren [áusbilden];

2. (давесці вывучэнне да канца, сярэдзіны):

давучы́ць верш да сярэ́дзіны die érste Hälfte des Gedíchtes lérnen; das Gedícht zur Hälfte lérnen