Verbum

эклампсі́я, ‑і, ж.

Цяжкае захворванне, якое ўскладняе працяканне цяжарнасці, роды і суправаджаецца сутаргавымі прыступамі, непрытомнасцю і пад. Сімптомы эклампсіі.

[Грэч. éklampsis — успышка.]

эклекты́зм, ‑у, м.

Кніжн. Беспрынцыповае, адвольнае аб’яднанне разнародных ідэйных напрамкаў, поглядаў, тэорый.

[Ад грэч. eklektokós — здольны выбіраць, які выбірае.]

экле́ктык, ‑а, м.

Той, хто схільны да эклектызму, каму ўласцівы эклектызм.

экле́ктыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Кніжн. Тое, што і эклектызм.

эклекты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эклектычнага. Эклектычнасць поглядаў.

эклекты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эклектызму; прасякнуты эклектызмам. Эклектычная філасофія. □ [Тарас] адчуваў, што гэта нават не перакананні, а проста так — медная гульня. Эклектычны набор чужых думак. Шамякін.

экле́р, ‑а, м.

Пірожнае з заварнога цеста з крэмам унутры.

[Фр. éclair.]

эклі́метр, ‑а, м.

Геадэзічны інструмент для вымярэння вуглоў нахілу на мясцовасці.

[Ад грэч. ellkínō — адхіляю і metreō — вымяраю.]

эклі́птыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

У астраноміі — вялікі круг нябеснай сферы, па якім адбываецца бачны гадавы рух Сонца.

[Ад грэч. ékleipsis — зацьменне.]

экліпты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экліптыкі. Экліптычная плоскасць.