эклекты́зм, ‑у, м.

Кніжн. Беспрынцыповае, адвольнае аб’яднанне разнародных ідэйных напрамкаў, поглядаў, тэорый.

[Ад грэч. eklektokós — здольны выбіраць, які выбірае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)