Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фіш, ‑а, м.

Спец. Снасць на судне, пры дапамозе якой падымаецца якар.

[Ад англ. fish.]

фі́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Кубік, квадрацік, кружок, які служыць у некаторых настольных гульнях для падліку ачкоў, бітак і пад. Маленькі Папружкін стаяў перад яго дочкамі і трымаў у руках фішкі ад новай гульні, якую Васіль Сымонавіч нядаўна прынёс сваім дочкам. Арабей.

фі́шкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фішкі; прызначаны для фішак. Фішкавая скрынка.