Verbum

фіхтэа́нец, ‑нца, м.

Паслядоўнік філасофіі Фіхтэ.

фіхтэа́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фіхтэанства, фіхтэанца.

фіхтэа́нства, ‑а, н.

Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, заснавальнікам якога быў нямецкі філосаф Фіхтэ.