Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
абвгдежзйклмнпрстхцчшюя.
авжзмноруыэ

уджа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уджаліць.

•••

Як уджалены — вельмі рэзка, імкліва (падскочыць, падхапіцца і пад.).

уджа́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць.

Зак. да джаліць.

уджгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм.

1. каго. Балюча ўкалоць хабатком, джалам; кусануць, уджаліць (пра насякомых).

2. перан.; каго, па чым. Хвоснуць, сцебануць; ударыць.

3. перан. Знікнуць, уцячы.