пыж, ‑а,
1. Шарсцяная, войлачная ці кардонная затычка, якой забіваюць зарад у зброі, якая зараджаецца з дула.
2. Пракладка ўсярэдзіне патрона, якая аддзяляе зарад ад снарада (кулі, шроту) і ўтрымлівае снарад у гільзе.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuпы́жык, ‑а,
Паўночны алень ва ўзросце да двух месяцаў, а таксама футра гэтага аленя.
пы́жыкавы, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з футра пыжыка.