Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ло́цман, ‑а, м.

1. Асоба, якая добра ведае мясцовыя ўмовы плавання і праводзіць судны па фарватэры. Морскі лоцман. Рачны лоцман. □ Салул і яго сябры .. здолелі правесці карабель там, дзе не правёў бы яго самы спрактыкаваны лоцман. «Полымя».

2. Невялікая марская рыба сямейства стаўрыдавых, якая суправаджае на далёкія адлегласці караблі і буйных рыб.

[Гал. loodsman.]

ло́цманскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лоцмана, лоцманаў. Лоцманская справа.

ло́цыя, ‑і, ж.

Навігацыйны дапаможнік з апісаннем мораў, рэк, гідралагічных, метэаралагічных і інш. умоў. Лоцыя Каспійскага мора.

[Ад гал. loodsen — весці карабель.]