удвая́, прысл.
У два разы, удвайне (пры параўнанні). Падлікі здзівілі .. [Канькова і Веру]. Даход ад малака ўдвая перавышаў даходы ад зерня. Асіпенка. [Зыбін:] — Што ж, дарагім гасцям пашана, а земляку — удвая!.. Мележ. // Папалам. Не чакаючы майго запытання,.. [Вейс] дастае з патайной кішэні ўдвая складзены ліст паперы і схіляецца, падаючы яго мне. Ракітны.
удво́ены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад удвоіць.
2. у знач. прым. У два разы большы. Удвоеная порцыя.
удво́іцца, удвоіцца; зак.
Павялічыцца ўдвая, падвоіцца.
удво́іць, удвою, удвоіш, удвоіць; зак., што.
Павялічыць удвая, падвоіць. Удвоіць ураджай.
удво́йвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да удвоіцца.
2. Зал. да удвойваць.
удво́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да удвоіць.
удво́х, прысл.
Абл. Удвух. Вось адбіта мяжа ўся — Аглядаем удвох. Куляшоў.
удву́х, прысл.
У колькасці двух мужчын. Віця папрасіў, каб з ім адпусцілі і Федзю. — У яго нікога няма. А так мы з’ездзім разам, удвух будзе весялей... Нядзведскі.
уджа́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад уджаліць.
•••
Як уджалены — вельмі рэзка, імкліва (падскочыць, падхапіцца і пад.).
уджа́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць.
Зак. да джаліць.