узбага́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад узбагаціць.
узбагача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да узбагаціцца.
2. Зал. да узбагачаць.
узбагача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да узбагаціць.
узбагачэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. узбагачаць — узбагаціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. узбагачацца — узбагаціцца. Абмен вопытам — надзейны сродак узаемнага ўзбагачэння. «Звязда».
узбадзёраны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад узбадзёрыць.
узбадзёрвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да узбадзёрыцца.
2. Зал. да узбадзёрваць.
узбадзёрваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да узбадзёрыць.
узбадзёрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Стаць, зрабіцца бадзёрым; падбадзёрыцца. — Соль? Гэна можна! — яшчэ болей узбадзёрыўся Карпечак. Аношкін.
узбадзёрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
Выклікаць бадзёры настрой, прыліў сілы, энергіі; падбадзёрыць. Тое, што .. [Алесь] як быццам пачуў бацькаў голас, узбадзёрыла яго. Броўка. На завод да нас прыехаў Сам Ільіч праводзіць хлопцаў, Развітацца з імі, словам Узбадзёрыць іх бацькоўскім. Зарыцкі.
узбаламу́ціцца, ‑мучуся, ‑муцішся, ‑муціцца; зак.
Разм. Узбударажыцца, усхвалявацца. — Пачакай! — Іван хапае Шуру за рукаў. — Чаго ты ўзбаламуціўся? Слова нельга сказаць... Навуменка.