Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

водакарыста́нне, ‑я, н.

Карыстанне ведалі (воднымі аб’ектамі) для задавальнення патрэб насельніцтва, сельскай гаспадаркі, прамысловасць транспарту і інш.

водалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які расце пераважна на вільготных, сырых глебах. Водалюбівыя расліны.

водалячэ́бніца, ‑ы, ж.

Спецыяльна абсталяваная ўстанова, дзе праводзіцца водалячэнне.

водалячэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да водалячэння. Водалячэбны корпус. Водалячэбныя працэдуры.

водалячэ́нне, ‑я, н.

Сістэма лячэння хворых вадой (ванны, душы, купанне і інш.).

воданаграва́льнік, ‑а, м.

Апарат для награвання вады.

воданаграва́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для награвання вады. Воданагравальная станцыя.

воданапо́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: воданапорная вежа гл. вежа.

воданепраніка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць воданепранікальнага.

воданепраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прапускае вады. Воданепранікальная тканіна.