клерыка́л, ‑а,
Прыхільнік клерыкалізму, член клерыкальнай партыі.
клерыка́л, ‑а,
Прыхільнік клерыкалізму, член клерыкальнай партыі.
клерыкалі́зм, ‑у,
Рэакцыйны палітычны напрамак у капіталістычных краінах, які імкнецца ўзмацніць уплыў царквы на грамадска-палітычнае і культурнае жыццё.
[Ад лац. clericalis — царкоўны.]
клерыка́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да клерыкалізму, клерыкалаў.
кле́тачка, ‑і,
1.
2. Тое, што і клетка (у 3 знач.).
кле́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да клеткі (у 1, 4 знач.).
кле́тка, ‑і,
1. Памяшканне для птушак і жывёлін, сценкі якога зроблены з металічных або драўляных прутоў.
2. Спосаб складання дроў, дошак, цэглы і пад. у выглядзе чатырохвугольніка.
3. Чатырохвугольнік, нарысаваны, начэрчаны на паверхні чаго‑н.
4. Элементарная адзінка будовы жывога арганізма, якая складаецца з ядра, пратаплазмы і абалонкі.
•••
клеўрэ́т, ‑а,
[Ад лац. collibertus — вольнаадпушчанік.]
клец, ‑а; кляцы, ‑оў;
кле́цісты, ‑ая, ‑ае.
клець, ‑і,
1. Традыцыйны сялянскі будынак для захавання маёмасці; свіран, кладоўка.
2. Прыстасаванне для спуску і пад’ёму ў шахтах; шахтавы ліфт.