водапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для пад’ёму вады. Водапад’ёмная вежа.
водападзе́л, ‑у, м.
Узвышша, якое падзяляе басейны некалькіх рэк. // перан. Аб мяжы паміж супрацьлеглымі, але цесна звязанымі паміж сабой з’явамі, падзеямі, суджэннямі. Так мог пісаць толькі сапраўдны рэвалюцыянер-дэмакрат, які рабіў выразны водападзел паміж афіцыяльнай Расіяй Мікалая Крывавага і Расіяй Пушкіна, Герцэна, Чарнышэўскага і Някрасава. Майхровіч.
водападзе́льны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца водападзелам. Водападзельнае ўзвышша.
водапаліўны́, ‑ая, ‑ое.
Які паліваецца вадой. Водапаліўныя землі. // Прызначаны, прыстасаваны для паліву вадой. Уздоўж бульвара, спыняючыся ля кожнага дрэва, пасоўвалася водапаліўная машына. Карпаў.
водаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Сістэма труб, нагнятальных і фільтравальных апаратаў для забеспячэння вадой насельніцтва, прамысловых аб’ектаў і пад. Водаправод таксама не працаваў, і ваду ў бальніцу насілі са старой вадакачкі. Арабей.
водаправо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да водаправода. Водаправодная сетка. Водаправодны кран. □ З Полацка на будоўлю прыйшла лінія электраперадачы; пракладваліся водаправодныя і каналізацыйныя трубы. Хадкевіч.
водаправо́дчык, ‑а, м.
Рабочы, які пракладвае і рамантуе водаправодную сетку.
водапраніка́льнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць водапранікальнага. Водапранікальнасць, як адна з важных уласцівасцей глебы, залежыць ад многіх прычын. «Весці».
водапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.
Які добра прапускае праз сябе ваду. Водапранікальныя пласты зямлі.
водапрыёмнік, ‑а, м.
Гідратэхнічнае збудаванне, якое служыць для забірання вады з рэк, азёр, вадасховішч і пад. Нямала было трывог і сумненняў, калі вясною рунь пакрывалася ільдом, а водапрыёмнік не паспяваў прымаць з палёў талыя воды. «Беларусь».