Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

святломузы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да святламузыкі і выканання твораў святламузыкі.

святлонепраніка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць святлонепранікальнага.

святлонепраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не прапускае святла. Святлонепранікальны матэрыял.

святлопераламле́нне, ‑я, н.

Пераламленне святла.

святлоправо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Тое, што і святлавод.

святлопраніка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць святлопранікальнага.

святлопраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае святло.

святлорассе́янне, ‑я, н.

Пераўтварэнне патоку святла пэўнага напрамку ў патокі ўсіх магчымых напрамкаў.

святлосаста́ў, ‑таву, м.

Спец. Састаў, рэчыва, якое мае здольнасць свяціцца ў цемнаце.

святлосігна́л, ‑у, м.

Сігнал, які падаецца пры дапамозе святла.