фіці́н, ‑у,
Арганічнае злучэнне фосфару, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах і з’яўляецца лякарствам пры асобных захворваннях нервовай сістэмы, а таксама для павышэння абмену рэчываў у арганізме.
[Ад грэч. phytón — расліна.]
фіці́н, ‑у,
Арганічнае злучэнне фосфару, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах і з’яўляецца лякарствам пры асобных захворваннях нервовай сістэмы, а таксама для павышэння абмену рэчываў у арганізме.
[Ад грэч. phytón — расліна.]
фіці́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фіціну, які ўтрымлівае фіцін.
фіць,
фіш, ‑а,
[Ад англ. fish.]
фі́шка, ‑і,
Кубік, квадрацік, кружок, які служыць у некаторых настольных гульнях для падліку ачкоў, бітак і пад.
фі́шкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фішкі; прызначаны для фішак.
фія́кр, ‑а,
Наёмны лёгкі экіпаж у гарадах Заходняй Еўропы.
[Фр. fiacre.]
фія́л, ‑а,
1. У старажытных грэкаў — шырокая неглыбокая чаша з тонкімі сценкамі і злёгку загнутымі ўнутр берагамі.
2.
фіяле́тавы, ‑ая, ‑ае.
Сіні з чырванаватым адценнем, колеру фіялкі.
[Фр. violet.]
фія́лка, ‑і,
Травяністая расліна сямейства фіялкавых з фіялетавымі або белымі ці рознакаляровымі кветкамі.
[Ад лац. viola.]