Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

свінаво́дства, ‑а, н.

Развядзенне свіней як галіна жывёлаводства. Калгаснае свінаводства.

свінаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свінаводства, звязаны з ім. Свінаводчая гаспадарка.

свінагадо́вец, ‑доўца, м.

Тое, што і свінавод.

свінагадо́ўля, ‑і, ж.

Гадоўля свіней як галіна жывелагадоўлі. — Вось гэта — свінагадоўля дык але! — у шчырым захапленні казаў Пракоп. Колас.

свінагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свінагадоўлі, звязаны з ёй. [Булай:] — Ніякай Манькі на свінагадоўчай ферме няма. Там была, ёсць і застаецца працаваць Марыя Мікалаеўна Голуб, вялікі майстар сваёй справы, адна з лепшых свінарак раёна. Паслядовіч.

свінакро́п, ‑у, м.

Невялікая аднагадовая расліна сямейства гваздзіковых з доўгім ніткападобным лісцем і белымі кветкамі.

свінамаладня́к, ‑у, м., зб.

Маладыя свінні, парасяты. Адкорм свінамаладняку.

свінама́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свінаматкі.

свінама́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Свіння, якая дае прыплод.

свінапагало́ўе, ‑я, н., зб.

Пагалоўе свіней.