Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

узграба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да узгрэбціся, узграбціся.

узграбці́ся,

гл. узгрэбціся.

узгрува́сціць, ‑вашчу, ‑васціш, ‑васціць; зак., што.

З цяжкасцю, з намаганнямі, бязладна ўскласці што‑н. грувасткае на верх чаго‑н. або на што‑н. высокае. Узгрувасціць мэблю на машыну.

узгрува́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узгрувасціць.

узгрува́шчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да узгрувашчваць.

узгрува́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да узгрувасціць.

узгру́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. да узгрузіць.

узгру́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да узгрузіць.

узгрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., што.

Разм. Ускласці, пагрузіць груз на што‑н. Мяшкі ўзгрузілі на машыны.

узгрэ́бціся і узграбці́ся, ‑грабуся, ‑грабешся, ‑грабецца; ‑грабёмся, ‑грабянеся; пр. узгробся, ‑грэблася; зак.

Разм. Узлезці куды‑н. Цярэшка прашыўся каля самае сцяны, узгробся на ганак. Грахоўскі. // З цяжкасцю падняцца, устаць. Пётра ў куце першы ўзгробся на ногі, заенчыўшы, пачала ўставаць Дзёмчыха. Быкаў.