Verbum

фі́рмавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і фірменны.

фірма́н, ‑а, м.

Указ султана, шаха і пад. у некаторых мусульманскіх краінах.

[Ад перс. і тур. ferman.]

фірмацы́т, ‑у, М ‑цыце, м.

Празрыстае кварцавае шкло.

[Лац. firmus — моцны.]

фі́рменны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фірмы. Фірменны магазін. □ Дзве дзяўчыны з фірменнымі наколкамі на валасах рухава абслугоўвалі шматлікіх кліентаў. Брыль.

фірн, ‑у, м.

Буйназярністы снег, які ўтвараецца ў гарах у выніку частага замярзання і адтавання.

[Ням. Firn.]

фі́рнавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фірну; пакрыты фірнам. Фірнавыя снягі. Фірнавы слой.

фісгармо́нія, ‑і, ж.

Клавішны духавы музычны інструмент, які гучыць падобна да аргана. Дзівосна іграла [бабуля] на фісгармоніі розныя песні і розныя му зычныя творы выдатных кампазітараў. Дубоўка.

[Ням. Fisharmonium.]

фіск, ‑у, м.

1. У буржуазнай юрыспрудэнцыі — дзяржаўная казна; скарб (у 7 знач.).

2. Імператарская казна ў старажытным Рыме.

[Лац. fiscus.]

фіска́л, ‑а, м.

1. У Расіі 18 ст. — чыноўнік, які назіраў за законнасцю ў галіне фінансавых і судовых дзеянняў урада, устаноў і асоб.

2. перан. Даносчык, паклёпнік. Фіскалам і даносчыкам стваралі такія невыносныя ўмовы жыцця, што яны мімаволі павінны былі пакідаць семінарыю. Сяргейчык.

[Ад лац. fiscalis — казённы.]

фіска́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Даносіць, паклёпнічаць, быць фіскалам (у 2 знач.).