працвеража́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да працверазіцца.
2. Зал. да працверажаць.
працвеража́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да працверазіць.
працверажэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. працверажаць — працверазіць і стан паводле знач. дзеясл. працверажацца — працверазіцца.
працверазе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць, зрабіцца цвярозым; працверазіцца. Капітан Гумоўскі напалохаўся і працверазеў. Броўка. Чуліся выпадковыя несуладныя стрэлы і крыкі — п’яныя адразу працверазелі, рызыканты беглі, як зайцы. Грахоўскі.
працверазі́цца, ‑цверажуся, ‑цвярэзішся, ‑цвярэзіцца; зак.
Стаць, адчуць сябе цвярозым пасля выпіўкі; выцверазіцца, працверазець. Калі дзед працверазіўся, Анупрэй з яго пачаў жартаваць. Бядуля.
працверазі́ць, ‑цверажу, ‑цвярэзіш, ‑цвярэзіць; зак., каго.
Зрабіць цвярозым. Свежае паветра .. [Косцю] працверазіла, ён быў поўны злоснай рашучасці. Карпюк. // перан. Зрабіць здольным цвяроза разважаць аб чым‑н., вызваліць ад ілюзій. Рыканне кароў працверазіла хлапчукоў, вярнула з непралазных джунгляў у свае альховыя кусты. Пальчэўскі. Мабыць, Славіку сапраўды здавалася, што ў дзяўчыны ўсё незвычайнае, і такое простае імя як бы працверазіла яго. Шамякін.
працвісці́ 1, ‑цвіце; зак.
Цвісці некаторы час. Яблыня працвіла дзесяць дзён.
працвісці́ 2, ‑цвіце; зак.
З усіх бакоў, наскрозь, навылёт праняцца цвіллю, праплеснець.
працвіта́нне, ‑я, н.
Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. працвітаць.
працвіта́ць, ‑ае; зак.
Тое, што і квітнець (у 2 знач.). У сценах семінарыі працвітала мастацкая самадзейнасць. Сяргейчык.
працвярэ́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад працверазіць.